Μέτσου, Γκάμπριελ

(Gabriel Metsu, Λέιντεν 1629 – Άμστερνταμ 1667). Ολλανδός ζωγράφος. Παρά τη σύντομη σταδιοδρομία του, κληροδότησε στις επόμενες γενιές σημαντικό έργο. Ορισμένα από τα πλέον αγαπημένα θέματά του ήταν οι μουσικοί θίασοι, οι γεροντικές μορφές καπνιστών, οι συνομιλίες, οι ερωτικές σκηνές και η απεικόνιση του εσωτερικού τμήματος των αστικών κατοικιών. Ακόμη φιλοτέχνησε προσωπογραφίες, αλληγορικές συνθέσεις και σκηνές εμπνευσμένες από την καθημερινότητα. Την τέχνη του χαρακτηρίζουν η απλότητα της έκφρασης, η επιδέξια χρήση φωτός και χρώματος, το βάθος της σύλληψης, η αίσθηση του ιδιαίτερου ύφους κάθε σκηνής και η θαυμαστή διάταξη των λεπτομερειών. Αξιοσημείωτη υπήρξε και η επίδραση που δέχθηκε από τα έργα του συγχρόνου του Ρέμπραντ, μετά τη γνωριμία των οποίων επιδόθηκε στη χρήση μιας πιο γήινης χρωματικής παλέτας, ενώ εφάρμοσε και την τεχνική της φωτοσκίασης. Ανάμεσα στα αντιπροσωπευτικότερα έργα του συγκαταλέγονται τα Ο Χριστός και η μοιχαλίδα (1653, Μουσείο Λούβρου, Παρίσι), Κοιμισμένος κυνηγός (περ. 1657, Συλλογή Γουάλας, Λονδίνο), Το δώρο του κυνηγού (περ. 1658, Rijksmuseum, Άμστερνταμ), Νεαρή Γυναίκα που πνίγεται (1650, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου), Ζευγάρι δίπλα σε παρθένιο (περ. 1658, Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου) κ.ά. «Νεκρός κόκορας», έργο του Ολλανδού ζωγράφου Γκάμπριελ Μέτσου (Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Παρίσι). «Ντουέτο», αχρονολόγητος πίνακας του Ολλανδού ζωγράφου Γκάμπριελ Μέτσου (Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο).